Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, ormanın yemyeşil bir köşesinde rengârenk çiçeklerle dolu bir zirve varmış. Bu dorukta birçok hayvan birlikte yaşarmış: sincaplar, kirpiler, kaplumbağalar ve tavşanlar… Lakin içlerinde biri varmış ki, herkes ondan biraz uzakta dururmuş: Titi Tavşan.
Titi, bembeyaz tüyleri ve fiyonklu kulaklarıyla başka tavşanlara pek benzemezmiş. Zira onun en sevdiği şey modaymış! Renkli kumaşlardan şapkalar diker, ayaklarına kurdeleli patikler takar, kendi diktiği yeleklerle ormanda yürüyüşe çıkarmış. Başka hayvanlar ise onu biraz tuhaf bulurmuş.
O sabah Titi erkenden uyanmış. Aynanın karşısına geçmiş, yeleğinin düğmelerini itinayla iliklemiş. Kulaklarına minik fiyonklar takmış, aynaya bakıp gülümsemiş. “Bugün biraz turuncu biraz da mavi olsun,” demiş kendi kendine. Sonra sevinçle dışarı çıkmış, ormanın patikasında hoplaya zıplaya yürümeye başlamış.
Ancak başka hayvanlar yeniden şaşkın şaşkın Titi’ye bakmış. Sincap Tofi kaşlarını çatmış. “Ne giymiş yeniden bu?” demiş fısıltıyla. Kirpi Lino başını yana eğmiş. “Moda da neymiş? Biz tabiatta yaşıyoruz, kıyafet bize ne kazandırır ki?” demiş. Ağaçtaki serçeler de gagalarını gizleyerek gülmüş. “Bakın bakın, fiyonklu tavşan tekrar dolaşmaya çıkmış,” demişler alayla.
O yıl yaz çok sıcak geçmiş. Güneş sabah erkenden doğmuş, neredeyse hiç kaybolmamış. Toprak kavrulmuş, taşlara basmak bile zorlaşmış. Tavşanlar yerinden kıpırdamak istememiş, kirpiler gölge gölge dolaşır olmuş. Herkes bir köşeye çekilip “Bu sıcaklık da ne böyle!” demeye başlamış.
Bir sabah Titi yuvasından çıkmış. Elinde küçük bir şemsiye, başında geniş kenarlı bir şapka varmış. Ayağında da kendi ördüğü yumuşacık patikler duruyormuş. Güneş tam zirvede olmasına karşın ne terlemiş, ne de taşlardan rahatsız olmuş.
Hayvanlar Titi’yi görünce şaşkınlıkla bakakalmış. Sincap Tofi dayanamamış, çabucak sormuş: “Nasıl oluyor da bu sıcakta hiç bunalmıyorsun?”
Titi gülümseyerek şemsiyesini yavaşça sallamış. “Çünkü kendimi koruyorum,” demiş. “Şemsiye gölge yapıyor, patikler de ayaklarımı yakmıyor. Süs üzere dursa da aslında çok işe yarıyorlar.”
Titi’nin söyledikleri hayvanların başını karıştırmış. “Acaba nitekim işe yarıyor mu?” diye düşünmüşler lakin tekrar de gölgede beklemeye devam etmişler.
O gece Titi yuvasına döndüğünde, sessizce dikiş kutusunu açmış. Küçük elleriyle kumaşları kesmiş, iğnesini ipliğe geçirmiş. Rengârenk patikler, ince yelekler ve minik şemsiyeler dikmeye başlamış.
Ertesi sabah, hayvanlar yuvalarının önünde küçük paketler bulmuş. Her birinin üstünde “Sıcaktan Korunma Hediyesi” yazıyormuş. Merakla paketleri açmışlar. İçlerinden şapkalar, patikler ve minik şemsiyeler çıkmış.
Kirpi Lino çabucak patikleri denemiş, akabinde gülerek “taşlar artık ayağımı yakmıyor,” demiş. Sincap Tofi de kutusunu açmış ve içinden çıkan şapkayı başına takmış. Aynaya bakar üzere bir su birikintisine eğilmiş. “Hem gözüm kamaşmıyor, hem de çok hoş oldu!” demiş.
Artık hiç kimse Titi’yi dışlamıyormuş. Tam bilakis, herkes onun yanına gelip fikir soruyormuş. “Bu kumaş hoş mi?” diye danışan da oluyormuş, “Şapkama fiyonk takayım mı?” diyen de. Moda, artık yalnızca süslenmek değil; birlikte bir şeyler yapmak, birbirini önemsemekmiş.
Bir gün kaplumbağa Pıtır yavaşça Titi’nin yanına gelmiş. Gözlerini yere indirip utanarak konuşmuş: “Seni hiç dinlemedik, hatta seninle dalga geçtik. Lakin sen yeniden de daima bizim için bir şeyler yaptın.”
Titi bir an durup Pıtır’a bakmış, sonra yavaşça gülümsemiş. “Önemli değil,” demiş. “Bazen küçük bir dikiş bile kalpleri yakınlaştırır.”
Pıtır başını eğmiş, Titi’nin kelamını kesmeden, sessizce dinlemiş. O sırada etraftaki öteki hayvanlar da yaklaşmış. Kimisi sessizce gülümsemiş, kimisi utanarak yere bakmış. Ancak hepsinin gözlerinde birebir şey varmış: sıcaklık ve bir kesim pişmanlık.
Ve işte böylelikle, o sıcak yaz günlerinden sonra ormanda her şey değişmiş. Artık kimse bir fikre çabucak burun kıvırmamış. Evvel dinlemişler, sonra düşünmüşler. Titi’nin diktiği şapkalarla güneşten korunmuş, patiklerle taşların üstünde rahatça yürümüşler.
Ve fısıltıyla anlatılan Modacı Tavşan Titi Masalı, ormanda kulaktan kulağa yayılmış. Küçük bir tavşanın kalbinden çıkan yeterlilik, ormana serinlik üzere yayılmış.
Modacı Tavşan Titi Masalına benzeyen hayvan masalları okumak için kontağa tıklayabilir, masallarımızı sesli olarak dinlemek için instagram sayfamızı ziyaret edebilirsiniz.
