Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde, denizin kıyında küçük bir meskende oturan Eva isminde bir çocuk varmış. Eva 9 yaşındaymış, denizde yüzmeyi, deniz kabukları toplamayı, denizin derinliklerini incelemeyi çok severmiş. En büyük hayali de, denizin derinliklerine dalıp suyun altını keşfetmekmiş.
Günlerden bir gün Eva, annesi ve babasıyla kıyının kenarına inmiş ve deniz kabuğu toplamaya başlamış. Birinci kez başka bulduklarından farklı bir kabuk bulmuş. Bu kabuk büyük ve parlakmış. Eva, kabuğu eline alıp dikkatlice inlemeye başlamış. Kabuğun içinden ses geldiğini duyunca, kabuğu kulağına yaklaştırmış. Hakikaten de kabuğun içinden, derinlerden bir ses geliyormuş. “Gösterdiğim izleri takip edersen sana bir sır göstereceğim” diye bir cümle duymuş. Eva, çok heyecanlanmış, daha evvel hiç bu türlü bir şey yaşamamış. Bu yaşadığı güya bir masalmış. Kabuk, denizin kıyısına gerçek yuvarlanmış. Eva, kabuğu takip etmiş ve denizin çabucak kenarında durmuş. Birden, kabuktan çıkan ışık, denizin tabanını aydınlatmış. Eva, suyun içine baktığında, renkli balıklarla dolu saklı bir geçit görmüş. Çabucak kıyafetlerini çıkarıp mayosuyla suyun içine girmiş ve geçitten geçmiş. Geçidin sonunda bir su kenti varmış. Burada denizkızlarıyla, balıklarla, mercanlarla, yengeçlerle ve başka deniz canlılarıyla tanışmış. Hepsi ona çok dostça davranmış ve ona su altı dünyasının sırlarını anlatmış. Eva, deniz kabuğunun bir anahtar olduğunu ve bu dünyayı keşfetmek için ona verildiğini öğrenmiş.
Bir mühlet daha denizin derinliklerini keşfeden Eva, sudan çıkmış ve gördüklerini hiçbir vakit unutmamış. Her fırsatta deniz kabuğunun yanına gidip, geçidi açmasını söylüyormuş. Böylelikle denizin derinliklerine istediği vakit ulaşıyormuş. Büyüdüğü vakit da çok uygun bir yüzücü olan Eva, bir çok müsabakayı kazanmış ve küçük çocuklara örnek olmuş. Bu masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
