Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde güneşin parıl parıl parladığı bir yaz gününde, dalgalarının kıyıya vurduğu bir deniz de yaşayan yunus balığı ailesi varmış. Yunus balığı ailesinin minik bir yavrusu varmış, ismi da Yupo imiş. Yupo, hayli meraklı, gezmeyi, yeni yerleri keşfetmeyi severmiş. Ama anne ve baba yunus, Yupo’yu daima uzaklaşmaması için uyarıyormuş lakin Yupo onları pek dinlemiyormuş.
Günlerden bir gün, Yupo konuttan çıkmış ve denizin derinliklerinde yüzmeye başlamış. Yupo, yaşadığı yerden uzaklaştıkça, suyun renginin değiştiğini, etrafının gizemli balıklar ve mercanlarla dolduğunu fark etmiş. Bir mühlet sonra hiç görmediği, parıl parıl parlayan bir kapı görmüş. Yupo, şaşkınlıkla kapıya yaklaşmış ve itmiş. Kapı açıldığında karşısın da bir mağara görmüş. Yupo, mağaraya girip girmeme konusunda kararsız kalmış. Annesinin söyledikleri kulağında yankılanıyormuş fakat içeride de ne olduğunu çok merak ediyormuş. Yupo, bir müddet kapının önünde beklemiş fakat merakına yenik düşüp içeri girmiş. İçerisi çok karanlıkmış, Yupo önünü sıkıntı görüyormuş. Biraz korkmaya başlayan minik yunus balığı, küçük bir ses duymuş. Yupo yüreğini toplayıp “Kim var orada?” diye sormuş. Derinlerden bir ses Yupo’ya geri karşılık vermiş. “Asıl sen kimsin?” diye sormuş. Mağaranın içinden minik bir yengeç Yupo’ya yaklaşıp “Merhaba, ben kendimi tanıtayım. Benim adım Kızıl, uzunca bir müddettir bu mağarada kalıyorum” demiş. Yupo şaşkınlıkla “Merhaba, bende Yupo, gezintiye çıkmıştım ve bu mağaranın kapısını görüp bakmak istedim. Lakin artık konutuma nasıl döneceğimi bilmiyorum. Sanırım fazla uzaklaştım” demiş. Kızıl “Üzülme benim bu deniz de bilmediğim yer yok.Sen bana nerede oturduğunu söylersen seni konutuna bırakırım. Sende bir daha bu kadar uzaklaşmazsın” demiş. Yupo, Kızıl’a nerede oturduğunu tanım etmiş ve birlikte Yupo’nun ailesinin yanına gitmişler.
Anne ve baba yunus, Yupo’yu bulamadıkları için çok telaşlanmışlar. Yupo’yu görünce sevinçle ona sarılmışlar. Kızıl “Merhaba, Yupo hayli uzaklaşarak yaşadığım mağaraya gelmiş. Ona meskenini bulması için yardım ettim. Umarım bir daha bu kadar uzaklaşmaz.” demiş. Yupo, ailesinden özür dilemiş ve bir daha uzaklaşmayacağına dair kelam vermiş. Yunus ailesi Kızıl’a çok teşekkür etmişler ve onu yemeğe davet etmişler. O günden sonra Yupo bir daha konutundan uzağa gitmemiş. Yaşadığı bu olay ona ders olmuş. Masalda burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
