Bir vakitler, uzak bir köyde büyük bir orman vardı. Ormanın içinde, çok özel bir ağaç yaşardı. Bu ağaç, “Bilgelik Ağacı” olarak bilinir ve her yıl sadece bir defa meyve verirdi. Fakat bu meyve, sadece bir soruya yanlışsız yanıt verene verilirdi. O meyveyi yiyen, bilge olur ve insanlara hakikat yolu gösterebilirdi.
Köyde, herkes bu meyveyi almak isterdi. Ancak, ağacın meyvesini almak için bilge bir soruya yanıt vermek gerekiyordu. Köydeki beşerler, bazen birbirlerine sorular sorar, bazen de sadece çalışarak bilgelik kazanmanın yolunu ararlardı.
Bir gün, köydeki en meraklı çocuk olan Ali, Bilgelik Ağacı’nın meyvesini almak için ormana gitmeye karar verdi. Herkes ona “Meyveyi almak kolay değildir,” demişti, lakin Ali, “Evet, güç olabilir, ancak ben merak ediyorum. Bilgelik nedir?” diye düşündü.
Ali, ormana vardığında, Bilgelik Ağacı’na yaklaştı. Ağaç, devasa gövdesiyle gökyüzüne hakikat yükseliyordu ve her kolu büyük bir bilgelik taşıyormuş üzere parlardı. Ali ağacın yanına gelince, ağaç konuştu: “Senin sıkıntıya vereceğim yanıtı almak isteyen kişi sensin, ancak öncelikle bana sorunu sor.”
Ali, biraz düşündü ve sonra “Bilgelik nedir?” diye sordu.
Ağaç gülümsedi ve karşılık verdi: “Bilgelik, sırf öğrenmekle değil, öğrendiklerini diğerlerine nasıl aktarabileceğinle ilgilidir. Bir bilgiyi öğrenmek, o bilgiyi nasıl kullanacağını bilmekle tamamlanır. Gerçek bilgelik, senin ve oburlarının güzelliği için bilgiyi nasıl kullanacağına karar vermende yatar.”
Ali, ağacın söylediklerini düşündü. Anladı ki, bilgelik yalnızca kitaplardan ya da okuldan öğrenilen bilgilerle ilgili değildi. Gerçek bilgelik, bilgiyi nasıl uyguladığınızı ve diğerlerine nasıl yardımcı olduğunuzu göstermekle ilgilidir.
Ağaç, Ali’yi kutladı ve ona parlak bir meyve sundu. Ali, meyveyi aldı ve memnun bir formda köyüne döndü. O günden sonra, Ali, öğrendiği bilgileri sırf kendisi için değil, köydeki öteki beşerlerle paylaşarak herkesin hayatını güzelleştirmeye başladı.
