Bir vakitler, uzak bir ülkede, büyük bir çölün ortasında, altın sarısı kumların ortasında bir kent vardı. Kentin ismi, Işıldayan Kent olarak biliniyordu. Kentte herkes memnun, sevinçliydi, fakat bir gizem vardı: Geceleyin, her yıldız bir dilek tutmak için fırsat verirdi. Fakat bu dilekler, lakin gerçek sevgiyle yapılmışsa gerçekleşirdi.
Leyla, genç ve hoş bir kızdı. Işıldayan Şehir’in sokaklarında sevinçle koşarken, her gece gökyüzüne bakar ve dileklerini düşünürdü. Lakin bir dileği vardı ki, onu yıllardır tutuyordu: “Gerçek sevgiye sahip olmak ve hayatımı biriyle paylaşmak.” Lakin Leyla, kimseye gönlünü tam manasıyla verememişti.
Bir gün, kentin pazarı kurulduğunda, Leyla en sevdiği çiçekleri almak için pazara gitmişti. Orada, hayli sıradışı biriyle karşılaştı. Genç bir adam, pazarın köşesinde bir odun ateşiyle ısınırken, yanına yaklaştı. Gözleri ışıl ışıl, güya bir sırrı saklıyormuş üzere parlak bir formda bakıyordu. İsmi Ziya’ydı. Ziya, Leyla’nın dikkatini çektiği üzere, Leyla da Ziya’yı fark etti. Ortalarında hiç konuşmadılar fakat kalp atışları birbiriyle ahenk içinde ritmik bir halde çarpmaya başladı.
O gün, Leyla ve Ziya, kentin en hoş çiçeklerini toplamaya gittiler. Ziya, ona çiçeklerin manalarını anlattı. “Bu gül, sevgi demek,” dedi. “Ve bu orkide, sadakat.” Leyla, Ziya’nın bu sözlerini duyarken bir şeylerin değiştiğini hissetti. İçinde bir umut doğmuştu. Her adımda, Ziya ile ortalarındaki bağ güçleniyordu.
O gece, Leyla gökyüzüne bakarken, aklından bir dilek geçti: “Gerçek sevgiyi bulmak ve hayatımı daima birlikte geçirmek.” Birdenbire, gökyüzünden bir yıldız kaydı ve Leyla’nın dileği, bir gerçek olmaya başladı. Ziya, içindeki sevgiyle, Leyla’nın kalbine dokundu. Onlar, birbirlerine olan sevgilerini keşfettiler.
Günler geçtikçe, Leyla ve Ziya, birer yıldız üzere birbirlerine parlamaya başladılar. Ortalarındaki bağ öylesine güçlüydü ki, beşerler onlara “Işıldayan Çift” demeye başladılar. Kentte, her gece, yıldızlar müşahedeler yaparak, dileklerin gerçek olmasına tanıklık ettiler. Lakin Leyla ve Ziya için en büyük dilekleri, aslında gerçekleşmişti: Birbirlerini bulmuşlardı.
Ve bir gece, her şeyin mümkün olduğu o büyülü an geldiğinde, Leyla ve Ziya, gözlerinde yıldızlar parlayarak hayatlarına devam ettiler. O günden sonra, her yıldız kaydığında, bir dilek tutulur, sevgi dolu kalplere ulaşırdı. Binbir gece boyunca, Işıldayan Şehir’de herkesin dilekleri gerçeğe dönüşmeye devam etti.
