Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde rengarenk konutların, pembe ağaçların, parıl parıl parlayan ırmağın olduğu Peri Adası varmış. Peri Adasında yaşayan periler, birbirleriyle çok düzgün anlaşır, her gün oyunlar oynar, birlikte eğlenceli vakit geçirirlermiş.
Peri Ada’sında her yıl bir çok şenlik düzenlenirmiş, en çok eğlendikleri şenlik ise Şeker Festivaliymiş. Şenlik vakti, periler kendi elleriyle rengârenk şekerlemeler yapar ve bunları birbirlerine ikram ederlermiş. Şenlik yalnızca şeker yeme vakti değil, birebir vakitte dostluğun ve paylaşmanın kutlandığı özel bir günmüş. Tüm periler şekerlerini büyük bir zevkle hazırlar ve birbirlerine ikram ederlermiş. Ancak ilerinden Mor isminde ki peri bu durumdan pek hoşlanmazmış. Mor Peri, öteki perilerle çok fazla vakit geçirmezmiş. Şekerlerini çok hoş yapar fakat asla kimseyle paylaşmazmış. Herkesin şekerlemelerini büyük bir iştahla yer lakin kendi yaptığı şekerlerden bir tane bile kimseye vermezmiş. Öteki periler onun bu tavrına biraz üzülür ancak yeniden de onu kırmazlarmış. Peri Ada’sında yeniden Şeker Şenliği düzenlenme kararı alınmış ve üç gün sonra yapılacağı duyurulmuş. Tüm periler hummalı bir halde şeker üretimine başlamış. Kimi çilekli şekerler yapmış, kimi karamel dolgulu. Kimileri şekerlerini ırmaktan aldıkları parıltılı taşlarla süslemiş. Yaptıkları şekerleri birbirleriyle paylaşarak memnunluklarını çoğaltmışlar. Fakat Mor Peri, her zamanki üzere kimseyle bir şey paylaşmamış. Tam bilakis, öbür perilerin ikram ettiği şekerleri birer birer tatmış. Perilerin şekerleri yaptığı gün Peri Ada’sında daha evvel hiç görülmemiş bir şey olmuş. “Büyük fırtına” Rüzgar o kadar güçlüymüş ki konutlar güç ayakta duruyormuş. Birtakım meskenlerin camları kırılmış, kimilerinin ise çatıları uçmuş. Lakin en çok hasarı Mor Peri’nin konutu görmüş. Bilhassa şekerlerinin olduğu oda yerle bir olmuş. Tüm şekerleri kırılmış, dökülmüş, ne var ne yoksa kullanılamaz hale gelmiş. Mor Peri buna çok üzülmüş. Periler kendi ortalarında bir plan yapmışlar. Mor Peri’ye yardım etmek için kolları sıvayıp el birliğiyle konutunu tamir etmeye başlamışlar. Kimisi çatıyı onarmış, kimisi şeker odasına yeni dolaplar yapmış. Hatta birtakım periler, Mor Peri’ye yeni şeker materyalleri getirmişler. Mor Peri, başka perilerin bu kadar yardımsever olduğunu görünce çok duygulanmış. İçten içe yaptığı bencilliklerden pişman olmuş. “Ben daima onların şekerlerini yedim lakin hiç paylaşmadım. Buna karşın bana yardım ediyorlar. Ne kadar yeterli kalpliler!” diye düşünmüş.
Festival günü geldiğinde, Mor Peri öteki perilerin yardımıyla olağanüstü şekerler yapmayı başarmış. Lakin bu sefer bir değişiklik yapmış: Şekerlerini birer birer tüm arkadaşlarına ikram etmiş. Hatta şekerlerini özel bir kutuya koyup, “Bu kutu paylaşmanın ve dostluğun kutusu olsun!” demiş. Periler, Mor Peri’nin değiştiğini görünce çok keyifli olmuşlar. O günden sonra, Peri Adası’nda paylaşmanın pahası daha da büyümüş. Mor Peri de artık şekerlerini arkadaşlarıyla paylaşmanın ne kadar hoş bir his olduğunu öğrenmiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
