Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde gökyüzünün maviliğinde, bembeyaz pamuk üzere bir bulut yaşarmış. Bu bulutun ismi pamukmuş. Pamuk her gün öteki bulut arkadaşlarıyla birlikte vakit geçirirmiş. Birlikte oyunlar oynar, yemek yerlermiş. Fakat küçük bulut, her gün birebir şeyleri yapmaktan çok sıkılırmış.
Günlerden bir gün Pamuk ve arkadaşları oyun oynarken, Pamuk yeryüzünde duran çiçek bahçesini incelemeye başlamış. Çiçeklerin ortasında olmak, onları koklamak istemiş. Birden düşünmeye başlamış “Acaba oraya nasıl gidebilirim?” diye. Bir türlü nasıl gideceğini bulamamış, gitmekten vazgeçip arkadaşlarıyla oynamaya devam etmiş. Bir kaç gün sonra Pamuk okula gitmiş, okulda bulutlar ve yağmur damlaları hakkında konuşuluyormuş. O an Pamuk’un aklına bir fikir gelmiş “Yağmur damlasına dönüşüp, yeryüzüne inmek!” Pamuk çabucak yağmur damlası olup yağmak için çalışmaya başlamış. Sonunda yavaş yavaş yağmur damlasına dönüşmüş ve gökyüzünden süzülüp, kendisini bahçeye indirmiş. Bahçede renk renk çiçekler, minik kelebekler, birbiriyle oynayan tavşanlar varmış. Pamuk, çiçeklerin hepsini tek tek koklamış, her biri kusursuz kokuyormuş. İçinde ki su damlalarıyla hepsini sulamış, bütün çiçekler Pamuk’a teşekkür etmiş. Pamuk artık, günlerini çiçekleri sulayarak geçiriyormuş, merak ettiği yer yüzünü geziyor, vakit geçiriyormuş. Ama artık sıkılmaya başlamış, gökyüzünü, arkadaşlarını özlemiş. Eskisi kadar sevinçli değilmiş. Onu gören rüzgar daha fazla dayanamamış ve Pamuk’un yanına gelmiş. Rüzgar “Seni daima izliyordum küçük bulut, çalıştın çabaladın yeryüzüne indin, ancak hiç memnun değilsin. Neden?” diye sormuş. Pamuk “Haklısın yeryüzünü çok merak ediyordum fakat artık konutumu arkadaşlarımı özlüyorum. Burası bana nazaran değil, benim yerim gökyüzü” demiş. Rüzgar “Sana yapma deseydik sen inatla yapmak isteyecektin, kendin yaşadın ve gördün. Artık akıllandın, senin için sevindim. İstersen sana yardım edebilirim” demiş. Pamuk “Çok isterim” demiş. Rüzgar Pamuk’a hakikat kuvvetli bir esinti yapmış ve Pamuk süratle gökyüzüne geri çıkmış. Küçük Bulut yine pofuduk haline dönmüş ve arkadaşlarının yanına ulaşmış.
Pamuk gökyüzüne döndüğünde çabucak ailesinin ve arkadaşlarının yanına gitmiş, herkes onun dönmesine çok sevinmiş. Pamuk herkese bahçede yaşadıklarını, çiçekleri, arıları, kelebekleri anlatmış. Artık o, dünyadaki hoşlukları görmüş ve gökyüzünün bedelini daha âlâ anlamış. Herkesin ilişkin olduğu yerde olması gerektiğini hiç unutmamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
