Bir vakitler, Gökyüzü Krallığı’nda yaşayan Tatlı Uykular Perisi isminde bir peri vardı. Bu peri, bebeklerin tatlı hayaller görmesini sağlamak için her gece gökyüzüne çıkar ve yıldız tozlarını yeryüzüne serperdi. Lakin bir gece, yıldız tozu kutusunu kaybetti ve bebekler duşsuz uyumaya başladı.
Tatlı Uykular Perisi, yıldız tozunu bulmak için gökyüzünün dört bir yanını aradı. Yıldızlardan birine yaklaşıp, “Yıldız tozum nerede olabilir?” diye sordu. Parlak bir yıldız, “Yıldız tozun, Ay Dağı’nda gizli. Oraya ulaşmak için gözü pek olmalısın,” dedi.
Peri, hamasetini topladı ve Ay Dağı’na gerçek yola çıktı. Seyahati sırasında, bir bulutun ağladığını fark etti. “Neden ağlıyorsun, Bulut?” diye sordu. Bulut, “Rüzgar beni dağıttı, kendimi toparlayamıyorum,” dedi. Peri, sihirli kanatlarını kullanarak bulutu yine bir ortaya getirdi ve yoluna devam etti.
Ay Dağı’na ulaştığında, toz kutusunu bir devin koruduğunu gördü. Dev, “Bu kutuyu almak için bir sorumu cevaplamalısın,” dedi. Dev, “Tatlı hayallerin sırrı nedir?” diye sordu. Peri bir mühlet düşündü ve “Sevgi ve huzur,” dedi. Dev, periyle birebir fikirdeydi ve kutuyu ona verdi.
Tatlı Uykular Perisi, kutusunu geri aldığı için çok keyifli oldu. Çabucak yıldız tozlarını bebeklere göndermek için gökyüzüne geri döndü. O gece, bebekler en tatlı düşleri gördüler; düşlerinde parlak yıldızlar, yumuşacık bulutlar ve sevgi dolu bir dünya vardı.
O günden sonra, Tatlı Uykular Perisi, yıldız tozunu hiç kaybetmedi ve her gece bebeklere huzurlu bir uyku getirmeye devam etti. Bebeklerin gülümseyerek uyuması, perinin en büyük memnunluğu oldu.
