Bir vakitler, geniş bir ormanda Uykucu Ayıcık isminde bir ayı yaşarmış. Uykucu Ayıcık, her gün ormanın derinliklerinde dolaşır, çiçekleri koklar, ağaçların gölgesinde dinlenirmiş. Lakin her akşam, ay ışığına bakarak huzur içinde uyumak için yuvasına masraf, uykusunu almak için çok gayret harcarmış.
Bir gün, Uykucu Ayıcık, sabah güneşinin birinci ışıklarıyla uyanmış ve o kadar keyifli olmuş ki, biraz daha uyumak istemiş. Fakat etrafındaki öbür hayvanlar, ormanın her köşesinde sevinçle oynuyorlarmış. Uykucu Ayıcık, oyun oynamak yerine her vakit uyumayı tercih edermiş. “Ah, keşke ben de oyun oynasaydım,” demiş. Ancak sonra derin bir uykunun tadını düşündükçe, tekrar gözlerini kapamış.
Uykucu Ayıcık, derin bir uykuya dalarken, ona düş içinde Rüya Kuşu gelmiş. Düş Kuşu, ona şunları söylemiş: “Uyku, vücudun muhtaçlığı olan bir şeydir. Lakin senin uykunun vaktinde dinlenmenin yanı sıra, bazen oynaman da gerekir. Oynamak, hayatta keyifli olmanın ve sağlıklı büyümenin bir kesimidir.”
Uykucu Ayıcık, Hayal Kuşu’nun söylediklerini düşünerek, biraz daha fazla uyumak yerine, sonraki gün ormanda oyun oynamaya karar vermiş. O günden sonra, hem uyuduğu hem de oynadığı vakitler istikrarını bulmuş ve memnun bir formda büyümüş.
