Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde yaşayan, kahve renkli tüylü, yemyeşil gözlü sempatik bir ayı varmış. Bu ayını ismi Uykucu imiş. Uykucu isminin manasını tam manasıyla yerine getiriyormuş zira uyumayı çok seviyormuş.
Ormanda ki hayvanlar her sabah erken saatte kalkar, yiyecekleri toplar, işlerine giderlermiş. Uykucu ise o saatler ortasında uyumayı tercih edermiş. Anne ve baba ayının getirdiklerini yer tekrar uykuya dalarmış. Başka yavru hayvanlar ise yapmaları gereken işleri yaparlar ve oyun oynarlarmış. Her keresinde Uykucu’nun da kapısını çalıp, onu oyuna davet ederlermiş lakin Uykucu uykusundan uyanıp oyun oynamaya gitmezmiş. Günlerden bir gün Uykucu konutta çok bunaldığı için serin bir yer uyumak istemiş ve konutun yanında ki ağacın altında uyumaya devam etmiş. Uykucu uykusunun en tatlı yerindeymiş tam o sırada yanına küçük bir sincap gelmiş ve Uykucu’yu uyandırmaya çalışmış. Sincap “Uykucu Ayı, neden daima uyuyorsun? Haydi uyan, bak hava çok hoş. Hepimiz oyun oynuyoruz sende bize katıl” demiş. Uykucu gözlerini yarı kapalı açmış ve esnemiş. “Ama uyumak çok güzel” demiş. Sincap “Aslında uyumaktan daha hoş şeyler var, mesela oyun oynamak, ırmak de yüzmek, piknik yapmak üzere bizi keyifli eden bir çok şey var. Haydi gel bir kene dene lütfen” demiş. Uykucu çok düşünmüş “Tamam bir sefercik deneyeceğim” demiş ve yavaşça ayağa kalkmış. Sincapla birlikte öbür yavruların yanına gitmiş. Birinci başta biraz zorlanmış ancak sonra ne kadar eğlendiğini fark etmiş.
O günden sonra Uykucu, uyumayı bir kenara bırakmış ve arkadaşlarıyla birlikte, tabiatın tadını çıkarmaya başlamış. Artık geceleri uyuyup, gündüzleri ormanda vakit geçiriyormuş. Ve her gece yatağına yattığında, o gün arkadaşlarıyla ne kadar eğlendiğini düşünerek huzur içinde uykuya dalıyormuş. Ve böylelikle Uykucu Ayı, hem uykuyu hem de oyun oynamayı seven keyifli bir ayı olarak ormanda yaşamış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
