Bir varmış, bir yokmuş. Bir vakitler, derin mavi denizlerin en ışıltılı kıyısında, Minnoş isminde küçücük, turuncu bir balık yaşarmış. Minnoş, hem oyunbaz hem de çok meraklıymış. Mercan kayalıklarının ortasında gezinir, yosunların ortasına saklanır, deniz kabuklarını biriktirmeyi çok severmiş.
Ama ne vakit gece olsa, Minnoş’un aklını daima birebir soru kurcalarmış. “Ben gözümü neden kapatamıyorum?”
Bir akşam, güneş denizin gerisinde yavaşça kaybolmuş. Sular yoğunlaşmış, her şey yavaşlamış. Minnoş, mağarasına çekilmiş lakin gözleri hâlâ açıktaymış. “Herkes gözünü kapatıp uyuyor. Pekala ben neden kapatamıyorum?” diye mırıldanmış kendi kendine.
Ertesi sabah, denizin üst katmanlarına yanlışsız yüzüp, kocaman yengeç Dodo’ya rastlamış. “Dodo, sen uyurken gözlerini kapatıyor musun?” diye sormuş.
Dodo kocaman kıskaçlarını sallayıp gülümsemiş. “Ben kabuğumun içine saklanırım. Gözlerim kapalı mı açık mı, ben bile bilmem,” demiş.
Minnoş biraz düşünmüş, fakat karşılığı hâlâ bulamamış.
Sonra denizanası Lila’ya yüzmüş. Lila yumuşacık ışıklar saçarken, Minnoş ona da sormuş: “Ben uyuyorum sanırım, fakat gözlerim daima açık kalıyor. Sanki yanlış mı yapıyorum?”
Lila nazikçe süzülerek konuşmuş: “Senin göz kapakların yok Minnoş. Balıklar, gözlerini kapatmadan dinlenir. Gözlerin açık olabilir ancak vücudun, kalbin, yüzgeçlerin huzur içinde durur.”
Minnoş şaşırmış. Göz kapaklarının olmadığını daha evvel hiç fark etmemiş. Bir an durmuş ve kendi vücuduna dikkatlice bakmış. Nitekim de ne kadar istese de gözlerini kapatamıyormuş. “Ama ya ben uyanık kalıyorsam?” diye fısıldamış kendi kendine.
Lila, Minnoş’un tasasını fark etmiş. Yavaşça yaklaşıp yavaşça konuşmuş: “Uykunun sessizliği, yalnızca göz kapatmakla olmaz Minnoş. Kalbin sakinleştiğinde, kanıların durulduğunda, işte o vakit uyuyorsundur. Vücudunla değil, iç sesinle dinlenirsin.”
Gerçekten de öyleymiş. Gözleri açık kalıyor fakat içi adap yordam hafifliyormuş. Süzülerek ilerlerken kalbinin ritmi yavaşlamış, yüzgeçleri gevşeyip durmuş. İçinde sessizlikle dolu bir sakinlik yayılmış.
Balıklar Neden Gözünü Kapatmaz Masalının sonunda, Minnoş şunu anlamış: Uykunun formu herkes için farklıymış. Gözlerini kapatmasan da dinlenebilirmişsin. Değerli olan, içinin durulması, kalbinin sessizce nefes almasıymış.
Balıklar Neden Gözünü Kapatmaz Masalına benzeyen uyku masalları okumak için ilişkiye tıklayabilir, masallarımızı sesli olarak dinlemek için instagram sayfamızı ziyaret edebilirsiniz.
