Bir varmış bir yokmuş, önce vakit içinde kalbur saman içinde etrafı çalılarla çevrili, yemyeşil suyu olan bir göl varmış. Bu gölde bir çok hayvan yaşarmış. Sinek, balık, solucan, kaplumbağa… Gölde yaşayan hayvanlardan biri de yavru bir kurbağa ve yavru bir su yılanıymış.
Kurbağa ve su yılanı birlikte oyun oynamayı çok severlermiş. Her gün belli saatlerde bir ortaya gelirler, sohbet ederler ve oyun oynarlarmış. Lakin gelin görün ki bu iki arkadaş, daima birlikte vakit geçirmelerine karşın eşyalarını paylaşmayı hiç sevmezlermiş. Yavru kurbağanın, suyun üzerinde süzülen yeşil bir nilüfer yaprağı varmış. Yavru su yılanının ise gölden topladığı küçük bir inci tanesi varmış. Bir sabah kurbağa elinde nilüfer yaprağı ile su yılanının yanına gitmiş. Kurbağa “Bak su yılanı, bu benim yaprağım, bu yaprağı çok seviyorum. Ne kadar hoş duruyor değil mi?” diye sormuş. Su yılanı, nilüferi görünce çok beğenmiş, ona dokunak istemiş. “Çok hoşmuş yaprağın, bana verir misin yakından bakmak istiyorum” demiş. Kurbağa “Hayır, asla! Bu benim yaprağım” demiş. Su yılanı çok sonlanmış, “Peki” demiş ve süratle yüzerek meskenine gitmiş. Konutunda en bedelli kutusunu açmış ve içinden küçük bir taş çıkarmış. Bu, taş ışıl ışıl parlıyormuş, su yılanı için çok pahalıymış. Su yılanı çabucak taşı alıp kurbağanın yanına gitmiş. “Bak, bu taş da benim için çok bedelli, nasıl parlıyor baksana” demiş. Kurbağa taşı görünce çok beğenmiş, parıltısından gözlerini alamamış. Çabucak ona dokunmak istemiş “Elime alıp bakabilir miyim?” diye sormuş. Su yılanı “Asla” demiş.
İkisi de birbirlerine ısrar ederken, gölde yaşayan kaplumbağa, yavruların yanına gidip “Neden tartışıyorsunuz çocuklar? Paylaşmak sizleri keyifli eder, deneyin pişman olmazsınız. Bu göl hepimizin gölü, buranın hoşluğunu birlikte kullanmalıyız” demiş. Yavru kurbağa ve yavru su yılanı, kaplumbağanın kelamlarını dinleyince kusurlarını anlamışlar. Çabucak birbirlerinden özür dileyip, nilüfer yaprağını ve parlak taşı birbirlerine verip, incelemişler. Artık her gün gölün tadını çıkararak oynamışlar ve paylaşmanın değerini anlamışlar. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
